[ENG]
On the one hand, Miguel Souto offers three tracks of material darkness moving from abyssal drone textures onto layers of dirt, violins, ritual chants and organ-like synths. Three sonic liturgies where the "I" dissolves amid schizophrenia and solitude, unchaining the only reaction possible: a pristine impulse of negation towards every form of life. First track "Destratification" features the vocal collaboration of Spanish vocal legend Marta Sáinz. Second track "Mbói Tu'ĩ" features additional female voices rescued from some old tapes of Miguel Souto’s project Canes Venatici. Mbói Tu'ĩ has been also premiered on February 2019 in the Spanish national classical music radio channel as a tribute to Gabriel Brnčić. This title is the name of a monster in Guaraní mythology. The third and last track of Miguel's side "Rape Is Eternal" is a track of extreme minimalist nature and counts with no collaborations at all. It represents the remains of a broken identity after a reactive destruction and abandonment of the self as a mechanism to cope with the trouble of being born and the inability to end with own's life.

On the other hand, Propaganda Tres: "Through stylistic or artistic gifts can the very pain of living at times be converted into valuable experiences. Positive impulses engage the evil and put it to their own ends, fastening onto its pictorial, dramatic, heroic, lyric or even comic aspects.... To write a tragedy, one must to some extent free oneself from- betray- the very feeling of tragedy and regard it from an outer, e.g. aesthetic, point of view. Here is, by the way, an opportunity for the wildest round-dancing through ever higher ironic levels, into a most embarrassing circulus vitiosus. Here one can chase one's ego across numerous habitats, enjoying the capacity of the various layers of consciousness to dispel one another. The present essay is a typical attempt at sublimation. The author does not suffer, he is filling pages and is going to be published in a journal". Another remedy against panic.


[GAL]

Por unha banda, Miguel Souto ofrece tres pistas de escuridade material que móvense dende texturas abisais en forma de drone a capas de suciedade, violins, cantos rituais e organos que soan a sintetizadores. Tres liturxias sónicas onde o “eu” disólvese entre a esquizofrenia e a soedade, desencadeando a única reacción posible: o prístino impulso da negación de toda forma de vida. A primeira pista, “Destratificaçom”, conta coa colaboración da lexendaria vocalista Marta Sáinz. A segunda pista, "Mbói Tu'ĩ", inclúe voces femeninas adicionais rescatadas de vellas cintas do proxecto Canes Venatici. "Mbói Tu'ĩ" foi xa presentado en Febreiro de 2019 en Radio Clásica de RTVE coma tributo a Gabriel Brnčić. O título é o nome dun monstro na mitoloxía Guaraní. O terceiro e derradeiro tema, “Rape is eternal” é unha pista de extrema natureza minimalista e non conta con ningunha colaboración. Representa os restos dunha identidade rota tras unha reactiva destrucción e abandono de sí mesma coma mecanismo para enfrontar os problemas de ter nacido e a incapacidade de rematar coa súa propia vida.

Na outra banda, Propaganda Tres: “A través de estilísticos ou artísticos dones, a dor de vivir pode ás veces converterse en experiencias valiosas. Os impulsos positivos atraen ó mal e o poñen ó seus propios fins, fixándoo ó seu pictórico, dramático, heroico, lírico ou incluso cómico aspecto... Para escribir unha traxedia un, en certa medida, debe liberarse da traición, o sentimento mesmo da traxedia, e consideralo dende o exterior, por exemlo dende unha ollada estética. Aquí hai, por certo, unha oportinidade para o baile social máis aloucado utilizando os máis elevados niveis de ironía no máis embarazoso círculo vicioso. Aquí un pode perseguir o seu propio ego a través de numerosos hábitats, gozando da capacidade dos seus niveis de consiciencia de se disipar os uns ós outros. O presente ensaio é un típico intento de sublimación. O autor non sufre, chea as páxinas que van ser publicadas nun diario”. Outro remedio contra o pánico.